یه سوال شهباز نهاد جمله ی قبله؟؟(گزینه۴)
چو به معنای وقتی که؟؟؟؟؟؟؟(گزینه۴)
چرا ۱ ایهام نداره؟؟؟؟خراب ......مست وخراب
.......خراب کردن
بچه ها برا تکواژها منبع خوب سراغ دارین؟؟؟
چرا ۴ مگه مجنون تلمیح نداره مگه سراب و شراب جناس نداره؟؟؟؟
مگه سمین به معنای چاق نیس چرا گزینه ۱ رو غلط املایی نگرفته؟؟؟
چرا گزینه ۱مگه گذشتن از گذرا به متمم نیس؟؟؟
بچه ها تشخیص نمیشه اینجوری باشه که مثلا ویژگی اسب که شیهه کردنه رو به حقیقت نسبت داده؟؟؟
چرا دهش ساده نیس مگه ساده نیست به معنای دادگری؟؟یا نه ده + ِش؟؟؟
چرا ۱ یکی توضیح میده؟؟؟گفته ۲و۳و۴ سه جزئی با مفعولن چجوری؟،،
بچه ها آخری رو یکی اجزای جمله هاشو مشخص میکنه؟؟
چرا ۳ نه مگه اصلا حذف فعل داره اگه داره کجاشه؟؟ بعد آسوده خاطر مرکبه یا مشتق مرکب اخه مگه خود آسود بن مضارع نیس که با ه میشه صفت مفعولی پس مگه نباید مشتق مرکب باشه؟؟؟
اقا کسی میتونه یه کتابی معرفی کنه که منظوم و منثور بودن آثار رو مشخص کرده باشه اگه میدونین اسمشو میگین؟؟